به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، چه نکوست که در میان این همه اخبار روزمره امروز در حضرت عباس(ع) و روز جانباز سوژه اصلی و صاحب خبر افرادی باشند که از زندگی خود گذشتند و در عین حال داراترین افراد هستند چراکه خداوند تنها دارایی آنهاست و در ذات الهی گم شده‌اند.
در دیدار با «محسن صمدی‌خندان» جانباز قطع نخاعی و اعظم امیر پناه‌فر همسری که واژه جانبازی بی‌شک زیبنده او نیز هست با مشاهده منش و سیر و سلوک آنها فرمایش امام علی(ع) در ذهنم متبادر شد که «گواراترین زندگی را کسی دارد که به آنچه خداوند نصیب او کرده است، خرسند باشد».
محسن صمدی‌خندان که متواضعانه در پاسخ تبریک روز «جانباز»، خود را لایق این عنوان نمی‌دانست از خانواده خود به ویژه همسرش به عنوان ایثارگر واقعی یاد کرد و تاکید داشت «عبادت به جز خدمت خلق نیست».
او که متولد سال 1339 است در عملیات‌های خیبر، فاو و کربلای 4 شیمیایی شده است آن هم با سه نوع گاز.
او با عنوان این موضوع که همچنان آثار گازهای خنده‌آور در جسم و جانش باقیست با لبخندی شیرین از حضور در خود برنامه‌های عزاداری یاد می‌کند که گاه به گاه در میان همهمه عزاداران شروع به خنده می‌کند و سپس مجبور به عذرخواهی از جمع حاضر است که البته عده‌ای پذیرای حرفش می‌شوند و عده‌ای دیگر نه.
همسر وی به تشنج‌های شب هنگام و دست و پا زدن‌ها و سیاه شدن و کبودی چهره همسرش اشاره می‌کند و می‌گوید: «شب‌ها خواب ندارم و آرزو می‌کنم شرایطی فراهم شود که همسرم شب‌ها راحت تر باشد».
وی با صدایی که هنوز از اضطراب لبریز است خاطره‌ای را از تشنج همسرش در زمانی که فردی در منزل نبوده نقل می‌کند و می‌گوید: «هر چه با منزل تماس گرفتم کسی پاسخگو نبود و وقتی به خانه برگشتم دیدم صورت همسر جانبازم کبود شده و از تخت به پایین افتاده و دستش زیر بدنش قرار گرفته است، بلافاصله ماسک اکسیژن را روی دهان و بینی‌اش قرار دادم تا به تدریج رنگ صورتش باز شد».
وی که تنها یک کلیه دارد و به تازگی عمل سنگ کلیه انجام داده است همچون نام فامیلش که «صمدی خندان» است با انرژی به زندگی لبخند می‌زند و به اعتراف بسیاری از افراد در شرایط تب و مشکلات ناشی از جانبازی همیشه با روی خندان و گشاده قدردان بوده و مظلومانه با وجود مشکلات زیاد در جامعه زندگی می‌کنند.
سایه افرادی که حضورشان روحیه ایثارگری را در جامعه زنده می‌کند و تلنگریست بر دلهای بی‌تاب؛ مستدام.
انتهای پیام/ 89050/ 40
